Deze serie blogs zal iets anders zijn dan de normale foto blogs. Ik zal elke week een foto uitlichten uit een van de collecties die ik heb en het verhaal achter de foto vertellen. Met wie was ik, hoe was het daar, hoe stonden de instellingen, hoe ben ik tot die compositie gekomen? Elke week zal ik mijn best doen om dat soort vragen te beantwoorden over een foto die jullie mogen kiezen. Deze eerste week gaat het over de bewegende tram in Berlijn. Deze heb ik gemaakt toen ik een week bezig was met foto’s maken in Berlijn.

Berlijn

Deze foto heb ik gemaakt in Berlijn, ik was daar vorig jaar zomer een aantal dagen heengegaan. Die kans pakte ik omdat ik geld wat ik voor de vakantie had gespaard over ging hebben en dus nog meer op vakantie kon. Happy me 🙂 . In m’n eentje op avontuur met de trein naar Berlijn om lekker foto’s te maken, want dat was het doel, foto’s maken. En dat is gelukt ook! Ik ben heel blij met een hoop foto’s van Berlijn en het lijkt me heel leuk om nog eens terug te gaan om meer foto’s te maken.

Tot nu toe is deze trip naar Berlijn mijn enige solo trip en mijn enige echte foto trip geweest. Het lijkt me vet leuk om er de komende tijd meer te maken en met een beetje geluk kan dat ook. Mocht je nog meer willen weten over de algemene trip naar Berlijn, dan kan je mijn Engelstalige vlog bekijken die ik destijds heb gemaakt.

Ik ben dus 4 dagen naar Berlijn gegaan, met 3 avonden. Destijds, iets meer dan nu, was nacht fotografie echt mijn favoriete ding om te doen. Dus de eerste twee avonden was ik er al op uit gegaan om foto’s te maken, maar de derde avond zat ik er echt even doorheen. Ik was al een paar dagen weg van huis en kende helemaal niemand daar. Ik voelde me best wel alleen daardoor en dacht erover om gewoon lekker op tijd m’n bed in te duiken zodat ik de reisdag lekker fris en fruitig in kon gaan.

Dat is niet wat er was gebeurd. Ik had eerder die dag al een paar locaties gescout op Instagram. Door foto’s te bekijken die getagd waren met Berlijn als locatie had ik veel vette foto’s gezien maar toch wel een locatie die er bovenuit sprong. Die had ik doorgestuurd naar mijn vriend en hij moedigde mij aan om daar toch nog wel heen te gaan. Zo gezegd, zo gedaan, denk je misschien. Maar nee.

Locatie

Een foto die getagd is in Berlijn geeft je nog geen idee waar je heen moet om die foto locatie te vinden. Behalve Berlijn dan, maar daar was ik al. Ik kan de foto nu niet terugvinden die ik destijds had gevonden, maar ik kan het proces van het vinden van de locatie nog wel toelichten. In de foto (ook die van mij) kan je aan de linkerkant wat winkels/restaurants zien met hun uithangborden. Zo ook die van wonderpots wat een Frozen yoghurt zaak bleek te zijn. Er zijn daarvan 2 locaties in Berlijn en eentje die naast een sushi zaak en een trambaan lag. Een snelle confirmatie door rond te lopen op google maps liet mij weten waar ik heen moest.

Dus daar ging ik, in mijn eentje, moe en beetje koud want het had de hele dag geregend. Op pad met mijn camera en statief om een paar foto’s te maken en dan weer lekker terug naar m’n bedje om te slapen. De volgende dag nog een halve dag rondlopen in Berlijn om foto’s te maken en dan een trein avontuur terug naar huis.

Statief

Ik had mijn statief mee omdat ik een foto wilde maken met een lange sluitertijd. Ook wel aangeduid met de Engelse term long exposure. Letterlijk vertaald is dit lange belichting, wat dus komt doordat de sluiter lang openstaat. Deze techniek kan je in veel situaties toepassen, maar nu had ik hem toegepast in de situatie waarin er een vervoersmiddel (tram) met de lichten aan in het donker beweegt. Klinkt dat duidelijk? Een donkere situatie, waarin een vervoersmiddel lichten aan heeft staan en zich verplaatst. Die verplaatsing heeft als gevolg dat de lichten zich ook verplaatsen. Dan bereikt het licht dus vanaf een andere plek de sensor. Dit ziet er dan uit als een streep.

Instellingen

De instellingen van deze foto zijn als volgt: een sluitertijd van 20 seconden, een diafragma grootte van f/22 & een iso van 100. De makkelijkste keuze voor de instellingen was de keuze voor de iso, die zet ik bij long exposure foto’s namelijk altijd naar 100. Op die manier krijg je het minste last van ruis omdat de camera de lichtsignalen niet gaat proberen te versterken. Als je nog meer wilt lezen over de gevolgen van de instellingen dan kan je de blogpost hieronder nog eens lezen.

Daarna moest ik een keuze maken voor ofwel de diafragma grootte of de sluitertijd. Ik weet niet meer precies zeker of dit is hoe ik het heb gedaan, maar dit is hoe ik het nu zou doen. Ik zou beginnen op de S-mode, ofwel sluitertijdsprioriteit. Daarin zou ik verschillende test foto’s maken met verschillende sluitertijden, beginnen bij 30 en dan langzaam naar beneden, totdat ik tevreden ben met de streep die de tram achter laat. Op deze manier bepaald de camera automatisch de bijbehorende diafragma grootte om zo een goede belichting te krijgen. De camera heeft dat gedaan door een diafragma van f/22 te kiezen, wat heel klein is. Een klein diafragma heeft in het donker nog een ander effect. Het zorgt ervoor dat de lampen op de foto, die niet zijn bewogen een soort ster eromheen krijgen.

Compositie

Nu weten jullie al een hele hoop over het verhaal achter het maken van deze foto, maar nog niet hoe ik bij deze compositie ben gekomen. Dat is eigenlijk een heel kort verhaal. Zoals ik eerder al had gezegd, had het die dag al flink geregend en daarom waren er verschillende plassen op de grond. Die plassen geven vaak een reflectie en daarmee een interessant perspectief aan de foto. Dit wetende was ik heel blij toen ik deze plas zag en besefte dat ik hem voor dit doeleinde kon gebruiken :D.

Nu weten jullie vrijwel alles over het verhaal achter deze foto. Mocht je toch nog vragen hebben, stel ze dan vooral in de reacties hieronder! Mocht je de foto nu willen bestellen, klik dan op de knop hieronder.

Laat in de reacties ook weten welke van de onderstaande drie foto’s je graag het verhaal achter hoort volgende week!